aangekomen in equador

Equador, we zijn heel aangekomen.

paar fotos op http://picasaweb.google.com/maudverboven/Equador

De vader van Louis brengt ons naar de vluchthaven in London, daar checken we onze bagage en kayaks in. Een jaar terug bij het inchecken naar India moest er nog 600 euro betaald worden voor het vliegen van de kayaks, maar deze keer wordt er niets gewogen van onze bagage en kan alles gratis mee: een meevaller!! Via London vliegen we naar Quito, een totaal van 13 vlucht uren. Na het opstijgen neem ik een slaappil, en voor ik het weet zijn we in Equador. Bij aankomst blijken onze bagage en kayaks nog in Madrid, morgenvroeg moeten we terugkomen, waarschijnlijk komt de 'hele handel' dan aan.

Louis en ik nemen een taxi naar Quito (hoofdstad) downtown. Er zijn prachtige beelden, mooie ruime parken met veel groen: palmbomen, fontijnen en insteressante architectuur te zien in het Historisch centrum. We sluimeren wat rond, drinken een biertje op een terras en genieten van de salsa muziek die overal te horen is. Het voelt goed om terug te zijn in Zuid America.

Naar Tena
Op zaterdagmorgen 6,45 staan we te staren naar een lopende band op de vluchthaven, hopende dat onze 2 tassen en 2 kayaks (heel) aankomen. Na 30' spanning is het een hele opluchting, onze tasjes en kayaks te zien.......jippie, naar Tena!!

Op het dak van de bus
Met de meegenomen spanbanden (=een aanrader) bind louis de kayaks op het dak van een taxi (zonder dakdragers) , die ons naar het busstation brengt. Quito is een grote stad en naarmate we meer uit het centrum geraken is er meer van de armoede te zien, maar vergeleken met menige stad in India valt het heel erg mee. We kopen bustickets naar Tena, het rondslepen van de kayaks met een rugzak valt ons zwaar, de stad ligt op 3000 meter hoogte ligt en we zijn buiten adem van het verlepen van de 'handel'. Louis begint de boten vast te snoeren op de dakdrager van de bus. Met Louis nog op het dak begint de bus te rijden......op het laatste moment rent Louis de bus binnen. En hij is pissig aangezien hij te weinig tijd had om zijn kayak goed vast te snoeren. We gaan achter in de bus zitten. Wanneer de bus vaart mindert besluit Louis door het raampje te klimmen en van buitenuit via het trapje op het dak te klimmen. Binnen no-time verschijnt Louis weer door het kleine raampje, opgelucht...de kayaks zitten vast!

Het is een ruig ritje: het is vasthouden geblazen. We scheuren uren over bochtige en hobbelige bergwegen (zonder plasstop) dieper en dieper de jungle in. Overal waar we kijken, zijn de bergen bedekt met dikke groene vegetatie. Eindelijk stopt de bus, we zijn in Tena!!!

No tenga idea......Ik heb geen idee....
Na het afladen van de kayaks ploffen we op de grond naast onze tassen. We zijn aangekomen in een soort van mini-bus station en op de achtergrond klinkt salsa muziek. De zon is scherp, het is ongelofelijk heet en vochtig. Zwetend en zwijgend en zuchtend zitten we daar.......na een minuutje of vijf kijken we elkaar aan en Louis:' het is wel warm he?' 'Ja het is wel warm'. We hebben geen zin meer om de 'handel' te verslepen en weten ook niet waarheem.We hebben de bestemming bereikt, Tena een mooie plekkie omringt door jungle.

Er stopt een taxi...
De kayaks in de achterbak en op zoek naar een hostel! De taxi chaufeur is super behulpzaam en binnen no-time vinden we een kamer net buiten het centrum met een binnenplaats, er hangen hangmatten, Spullen dumpen in de kamer en op zoek naar eten!!! Na het eten worden lopen we voorbij een familie Equadorianen die gezellig in een klein kroegje zitten te kletsen. ze nodigen ons uit om wat met ze te drinken. De mannen en vrouwen zijn erg klein, hebben ronde gezichten en een donkere tint. De Equadorianen zijn over het algemeen goed te verstaan want ze spreken langzaam Spaans.

De tweede nacht in Equador, ik probeer alle indrukken van de afgelopen 2 dagen te verwerken. Positieve indrukken. Met de (voor mij nieuwe) geluiden van de jungle val ik in slaap........

groetjes van Louis en Maud




http://picasaweb.google.com/maudverboven/Equador